Prawidłowe ocieplenie dachu i poddasza ma duże znaczenie.

Przy nieodpowiednio wykonanej izolacji cieplnej przez poddasze może uciekać od 10 do 25% ciepła. Poniżej pokazujemy jakie materiały wybrać oraz krok po kroku wykonanie ocieplenia. Poddasze użytkowe jest szczególnie narażone na wszelkie niedoskonałości i błędy w sztuce budowlanej. Wystarczy złe użycie warstw izolacyjnych, nie ciągłość materiału izolacyjnego lub brak prawidłowej paroizolacji. To wszystko może przyczynić się do powstawania grzybów i pleśni, a w konsekwencji może dojść do gnicia elementów więźby.

Czym ocieplić poddasze?

Do wyboru jest kilka popularnych opcji z których każda ma swoje zalety i inne właściwości. Poniżej tworzywa, które wykorzystuje się najczęściej.
Wełna mineralna jest jednym z najczęściej wybieranych tworzyw do ocieplenia. Ma lekką strukturę i łatwo wnieść na poddasze. Dobra izolacja cieplna idzie tu w parze z izolacją akustyczną, co przydaje się w miastach. Jest elastyczna więc doskonale dopasowuje się do krokwi. Na rynku są dwa rodzaje wełny mineralnej to jest skalna i szklana. Najważniejsze parametry obu rodzajów wełny są bardzo zbliżone. Wełna szklana jest bardzo odporna na ogień oraz na zgniatanie. Jej sprężystość sprawia, że zajmuje trzy razy mniej miejsca niż wełna skalna.
Pianka poliuretanowa to jeden z najnowszych trendów w ocieplaniu poddasza oraz fundamentów. Izolacja natryskowa jest bardzo szybka. Profesjonalna grupa specjalistów jest w stanie ocieplić powierzchnię 100m2 w zaledwie kilka godzin. Dobrze rozprowadzona pianka doskonale zabezpiecza przed grzybem i wilgocią. Minusem tego rozwiązania jest koszt. Materiał nie należy do najtańszych, poza tym musimy zatrudnić fachowców.
Styropian w postaci płyt z podłużnymi nacięciami, które zwiększają elastyczność, to kolejny sposób na ocieplenie poddasza. Styropian stosuje się również do ocieplenia całości budynku. Stosowany jest przez niski wskaźnik lambda czyli przewodzenia ciepła. Niska wartość spowoduje nie uciekanie ciepła na zewnątrz. Do izolacji stosuje się przeważnie płyty polistyrenu XPS, które mają najwyższą izolację termiczną i nie chłoną wody. Minus to łatwo palność i słaba izolacja akustyczna.
Włókno celulozowe jest to popularny materiał do ocieplania. Wyróżnia go naturalność. Włókna celulozowe wykonane są z makulatury, która zostaje poddana recyklingowi. Ponadto materiał ma dobre parametry izolacji cieplnej. W formie natryskowej można dokładnie pokryć każdą powierzchnię. Włókno to jest odporne na ogień, a także dobrze izoluje hałas.

Ocieplanie poddasza krok po kroku.

  1. Materiały – ilość podstawowych materiałów można łatwo zmierzyć, gdyż tworzą kolejne warstwy na ocieplanej powierzchni. Wełnę mineralną kupuje się w dwóch grubościach. Jedną do ocieplenia między krokwiami o grubości 10-15cm oraz drugą uzupełniającą, układanej na całej powierzchni o grubości 10cm. Potrzebna jest również folia o wysokiej paroprzepuszczalności i folia paroszczelna. Komplet materiałów do zamontowania pokrycia obejmuje wkręty samonawiercające, taśmę do zbrojenia spoin i masę szpachlową oraz akrylową do wypełniania elastycznych połączeń. Jako materiały uzupełniające potrzebna będzie taśma dwustronnie klejąca, sznurek, zszywki tapicerskie, impregnaty do drewna i płyt gipsowo-kartonowych.
  2. Narzędzia – do wykonania ocieplenia będą potrzebne następujące narzędzia. Do wykonania pomiarów posłuży poziomica z laserem zamiast sznurka. Do przycięcia elementów stalowych wykorzystuje się szlifierkę kątową, a do wkręcenia w drewno i metal wykorzystuje się wiertarko-wkrętarkę. Przyda się również zszywacz tapicerski ręczny zastąpi młotek. Niezbędne narzędzia tnące to długi nóż do wełny, nożyk z łamanym ostrzem do płyt i folii, nożyczki do wycinania otworów.
  3. Sprawdzanie stanu dachu – przed rozpoczęciem ocieplania należy sprawdzić czy nie ma miejsc porażonych przez grzyby i pleśń bądź owady. Poza tym sprawdza się czy konstrukcja dachu jest nieugięta, popękana lub uszkodzona. Ponadto sprawdza się pokrycie i podkład czy są szczelne i nie ma na nich zacieków. Kolejną rzeczą jest sprawdzenie czy ocieplenie nie spowoduje nadmiernego obniżenia części użytkowej, poza tym patrzy się czy na poddaszu wykonano już wszystkie instalacje. Wszelkie usterki przed ociepleniem muszą być usunięte.
  4. Odpowiednia wentylacja – ociepleniu dachu potrzebne jest zapewnienie wentylacji nad termoizolacją. Wiąże się to z wykonaniem wlotów w okapie i wylotów powietrza cyrkulacyjnego. Jeżeli to niemożliwe, bo ciągłość szczelin wentylacyjnych przerywają kominy, lukarny lub okna dachowe, trzeba zrobić dodatkowe wloty i wyloty powietrza w samym pokryciu używając wentylacyjnych dachówek i kominków. Wymianę powietrza można zapewnić w inny sposób. Jeśli wysokość poddasza w linii kaletnicy jest na tyle dużą, to można pokusić się o montaż stryszku wentylacyjnego. Przewiew gwarantują otwory w ścianie, a środek poddasza pokryje poziomy, ocieplony sufit z profili do płyt kartonowo-gipsowych.
  5. Co trzeba zrobić – w większości przypadków konieczne będzie: ułożenie folii paroprzepuszczalnej pod deskowaniem, która umożliwi odprowadzenie wilgoci, poza tym układa się wełnę mineralną w dwóch warstwach o łącznej grubości minimum 20cm. Ponadto montuje się stolarz pod pokrycie z płyt kartonowo-gipsowych, następnie montuje się na stolarzu folię paroizolacyjną, która chroni przed wnikaniem pary wodnej. Montuje się pokrycie z płyt kartonowo-gipsowych, spoinowanie styków płyt i wykończenie powierzchni.
  6. Ułożenie folii paroprzepuszczalnej – powinna cechować się wysoką paroprzepuszczalnością powyżej 3000g/(m2 x24h) lub współczynnikiem sd mniejszym niż 0,02. Folia będzie układana od środka więc rozwijamy ją inaczej niż na zewnątrz dachu, tak aby napisy były po stronie deskowanej. Mocowanie można robić w dwojaki sposób - bezpośrednio do boków krokwi albo do dodatkowych listew dystansowych, przybitych do deskowania dachu. Listwy, których wymiary to 3x4cm umożliwiają odsunięcie folii od deskowania i stworzenie niezbędnej przestrzeni wentylacyjnej. Folia powinna być równo naciągnięta , by fałdy nie ograniczały cyrkulacji powietrza.
  7. Mocowanie uchwytów do profili – do wyboru są dwa rodzaje uchwytów montażowych do zabudowy poddaszy to jest tup CD tak zwany sufitowy i ES. Łatwiejsze do osadzenia są uchwyty drugie, ale można skorzystać z nich w przypadku odsunięcia stolarza od krokwi nie więcej niż na 10cm. Przy większych odległościach należy zastosować sufitowe. Prace zaczyna się od wyznaczenia punktów mocowania uchwytów. W tym celu przyda się sznurek rozciągnięty pomiędzy skrajnymi krokwiami. Uchwyt typu ES wystarczy przytwierdzić do spodu krokwi, kolejno wzdłuż linii wyznaczonej przez sznurek. Trudniejsze jest przytwierdzenie płaskich uchwytów. Sznur wskaże jedynie miejsca mocowania, ale nie wysunięcie uchwytu, które należy wyznaczyć dla każdej krokwi.
  8. Pierwsza warstwa wełny – pierwsza warstwa wełny układana jest na grubość krokwi pomniejszoną o 3-4cm odstępu wentylacyjnego. Wełnę sprzedają w sprasowanych rolkach, która po otwarciu rozpręża się. Prowadzą nóż wzdłuż położonej listwy, tnie się wełnę w poprzek, by otrzymać pas o szerokości o 2-3cm szerszy od rozstawu krokwi. Tak położone ociepleni ma trzymać się dzięki sprężystości wełny. Nieraz przy niestarannym przycięciu wełnę należy wspomóc sznurkiem umieszczonym zygzakowato.
  9. Druga warstwa wełny, którą umieszcza się wzdłuż krokwi nabijamy na uchwyty mocujące profile. W miejscach połączenia wzdłużnego należy nieco bardziej ścisnąć wełnę, tak aby uzyskać ciągłość ocieplenia po przytwierdzeniu profili. Przy uchwytach typu ES należy używając sznurka lub lasera ustalić położenie profili. Wstępnie mocujemy na końcach pierwszy dolny profil i sprawdzamy, czy ma właściwe usytuowanie w poziomie. Bazując na dolnych i górnych profilach, możemy ustalić położenie profili pośrednich i przyczepić je do wszystkich uchwytów. Do połączenia uchwytów ES z profilami używa się tak zwanych pchełek.
  10. Instalacje – odkryte ocieplenie to ostatnia szansa na przeprowadzenie przewodów instalacyjnych zwłaszcza przewodów elektrycznych. Umieszcza się je pod stolarzem, ale na zewnątrz profilu i mocuje opaskami zaciskowymi.
  11. Folia paroszczelna – ocieplenie trzeba zabezpieczyć przed wodą i wilgocią w tym celu mocuje się folię paroszczelną. Mocuje się przy użyciu dwustronnej taśmy przylepnej. Folie rozkładamy poziomo z zakładką przynajmniej 10cm, która powinna wypadać na profilu stolarza.
  12. Montaż płyt kartonowo-gipsowych. Na poszycie należy użyć wodoodpornych płyt kartonowo-gipsowych, a nawet o zwiększonej o 20mm grubości lub zdecydować się na poszycie dwuwarstwowe. Poprawi to odporność ścianek na uszkodzenia i zmniejszy w znacznym stopniu możliwość odkształcania. Alternatywnie można wykorzystać sztywniejsze płyty gipsowo-włóknowe. Płyty mocuje się na samonawiercające wkręty do blachy, najlepiej wkręcane wkrętarką z ogranicznikiem głębokości wkręcenia.

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież