Odnawianie pomieszczeń może być dużym przedsięwzięciem. Szczególnie jak decyduje się na położenie płytek na podłodze i ścianach.

Takie rozwiązanie jest bardzo korzystne gdyż zabezpiecza przed wilgocią, ułatwia sprzątanie i prezentuje się bardzo estetycznie przez długi czas. Wymaga to umiejętności kładzenia płytek i fug. Upewnij się jakich narzędzi potrzebujesz i z którymi płytkami praca idzie łatwiej.

Rodzaje płytek

Jak planowane jest położenie płytek w kuchni lub łazience to powinieneś zacząć od wyboru rodzaju płytek. W zależności od płytek proces układania może sprawić Ci większe lub mniejsze problemy.

Terakota – płytki te są lekkie i cienkie, a ich grubość to 6-8mm. Łatwiej idzie przyciąć i dopasować do skosów ściany i niewymiarowej powierzchni. Żeby ciąć płytki terakoty wystarczy ręczna pilarka czy przecinarka. Jest stosunkowo tania i wytrzymała. Cechuje się odpornością na obciążenia i uszkodzenia mechaniczne. Może wyszczerbić się lub popękać, gdy upuści się coś ciężkiego.

Gres - znacznie odporniejszy niż terakota. W skali Mohsa niektóre odmiany gresu są tylko o stopień mniej wytrzymałe niż diament. Także do przycięcia gresowych płytek należy używać narzędzi elektrycznych z wysokiej jakości tarczą tnącą. Narzędzi o słabej mocy lub ręczne przecinanie gresu może spowodować odpryski i zniszczenie. Warto więc zainwestować w narzędzia wysokiej klasy. Gres występuje w dwóch odmianach szkliwionej i naturalnej. Odmiana szkliwiona jest trochę podobna do terakoty i można na niej umieścić dowolny wzór. Gres naturalny jest odporny na odbarwianie. Jeśli ją wybierzesz to możesz mieć pewność zachowania kolorów przez naprawdę długie lata.

Kamień – tu jest możliwość wyboru droższego kamienia naturalnego lub tańszego konglomerat (płytkę z mieszanek żywicy poliestrowej, włókien szklanych, mielonego kamienia, gresu, czasem również z dodatkiem piasku). Ten drugi czyli konglomerat zachowuje właściwości kamienia i jest odporniejszy na plamy, bo jest nienasiąkliwy. Jest podatny na uszkodzenia podczas używania myjących środków zasadowych. Kamień naturalny jest odporniejszy na detergenty. Ma też niską ścieralność. Wymaga jednak pielęgnacji w postaci impregnowania. Z powodu braku tej czynności łatwiej plami się. Płytki z kamienia są grubsze od terakoty i gresu, a ich grubość wynosi 1-2cm. Nie nadają się do pomieszczeń z niskim sufitem, bo jeszcze bardziej pomniejszają przestrzeń. Ponadto jest je znacznie trudniej przyciąć. Potrzebnym narzędziem jest szlifierka kątowa lub frezarka do płytek. Tu warto rozważyć zatrudnienie fachowca.

Glazura – są to płytki naścienne, które występują w naprawdę bogatej palecie kolorów, kształtów i wzorów. Do wyboru są również płytki wielkoformatowe, które tworzą duże, gładkie tafle jak i modułowe, które pozwalają na ułożenie mozaiki. Pamiętać trzeba, że im mniejsza płytka tym trudniejsza praca. Układanie malutkich kafelków wymaga zachowania dużej precyzji i jest czasochłonne. Przycinanie glazury jest czynnością bardzo łatwą i można wykonać ją ręcznie choćby szczypcami glazurniczymi lub zwykłym przecinakiem. Docinanie kawałków może wymagać nieco wprawy, gdyż glazura jest krucha i przy zbyt dużym nacisku pęka. Z glazurą pracuje się najłatwiej, dlatego spora ilość osób decyduje się na glazurę na ścianach i podłogach. W tym przypadku należy wybrać płytki tak zwane uniwersalne. Są one bardziej wytrzymałe i mniej śliskie niż klasyczne płytki naścienne więc można po nich chodzić nie obawiając się niszczenia podłogi.

Kleje, grunty, fugi i akcesoria do układania płytek.

Gdy kupisz płytki i odpowiednie narzędzia do docinania musisz jeszcze zaopatrzyć się w:

• środek gruntujący i szpachelka – grunt pozwoli na przystosowanie podłoża do klejenia kafelków. Do rozprowadzania środka po ścianie potrzebna będzie szpachelka. Warto kupić taką o dużej powierzchni i o prostokątnym kształcie. Dzięki takiej szpachelce łatwiej rozprowadzisz grunt po ścianie.
• klej lub zaprawa oraz akcesoria do ich nakładania – kolejnym korkiem jest dobór kleju lub zaprawy. Klej nanosi się za pomocą specjalnego pistoletu klejowego. Zaprawę należy rozrobić i nakładać za pomocą pacy w ząbkami. Rodzaj substancji klejącej powinien być dobrany do rodzaju płytek, które będą klejone. Do niedużych kafelków gresowych, mozaiki, glazury i terakoty wybierz elastyczną zaprawę. Do płytek wielkoformatowych nadaje się o wysokiej przyczepności, a do kamienia klej szybkowiążący.
• poziomica lub sznur traserski - pomagają w wyznaczeniu prostych linii wzdłuż których będą układane kafelki. Poziomica posłuży do sprawdzenia czy płytki tworzą równą powierzchnię i czy podczas układania nie powstały łuki i wzniesienia.
• krzyżaki, fuga i inne akcesoria do fugowania – krzyżaki pozwalają na utrzymanie równych odległości między kafelkami. Do pracy przyda się fugówka czyli rodzaj szpachelki do fug, dzięki której łatwo rozprowadzisz masę po ścianie lub podłodze. Pamiętać trzeba o gąbce do fug. Przydaje się do zabrania nadmiary masy i wygładzenia spojeń i przemycia zabrudzonych płytek. Fugę można kupić w dowolnym kolorze. Powinna być odpowiednio dobrana do płytek, które będą kładzione. Płytki zewnętrzne wymagają znacznie innej fugi niż te do kafelków w kuchni. Płytki w łazience narażone są na wilgoć więc będą potrzebowały innego wypełnienia niż te z korytarzu.

Układanie płytek na ścianie krok po kroku.

Prace rozpoczyna się od przygotowania podłoża. Pod glazurę powierzchnia powinna być sucha, równa, niepyląca, czysta i odtłuszczona. W innym przypadku kafelki mogą odstawać lub odpadać. W pierwszej kolejności powinno się zagruntować ścianę. Jeśli kupiłeś nowe mieszkanie to często wystarczy przetarcie i jej oczyszczenie z kurzu przed położeniem gruntu. Jeśli mieszkanie jest używane i dopiero co zbiłeś stare płytki, zdarłeś tapetę lub okleinę to powierzchnie powinieneś odpowiednio przygotować. Resztki kafelków, tapet i okleiny mogą skutkować złym przyswojeniem się gruntu. Należy usunąć również wszystkie kruszące się i łuszczące tynki. Jak na ścianie pojawią się wgłębienia i otwory to przed nałożeniem gruntu należy wypełnić tynkiem i wyrównać ścianę. Po wyrównaniu i położeniu gruntu kolejnym krokiem jest nałożenie zaprawy klejowej. W zależności od producenta będzie wymagała dolania mniejszej lub większej ilości wody. Warto sprawdzić i dokładnie odmierzyć płyn. Zbyt duża ilość wody może spowodować wydłużenie czasu wiązania i pogarsza właściwości substancji klejącej. Zaprawę można wymieszać szpachelką jednak sama czynność nakładania powinna być wykonana z użyciem pacy z ząbkami. Tym samym narzędziem należy nanieść niewielką ilość substancji klejącej na płytkę. Smarując obie powierzchnie zyskuje się większą przyczepność oraz zapobiegasz przeciekaniu wody. Pamiętać należy żeby linie, które powstają przy użyciu pacy na płytkach były położone pionowo, a na ścianie poziomo lub odwrotnie. Zapewnia to lepszą trwałość i przyczepność. Zanim położone zostaną płytki warto ułożyć je na sucho w wybrany wzór po to żeby przy klejeniu nie pomylić się. Warto sprawdzić czy po dodaniu krzyżaków płytki zmieszczą się na ścianie. Nieraz trzeba przyciąć płytkę. Miejsca w które kładzie się przycięte płytki to miejsce łączenia z drugą ścianą lub na samym dole. Często spotykanym błędem jest rozpoczęcie klejenia płytek od dołu. Istnieje bezpieczeństwo, że płytki przycięte będą na górze ściany lub gdzieś pośrodku, co sprawi nieestetyczny wygląd i będą bardzo widoczne. Kolejnym popularnym błędem jest kupowanie glazury bez zapasowych płytek. Pamiętać należy, że glazura podczas przycinania może pękać lub szczerbić się więc warto kupić więcej płytek. Jeśli pozostaną jakieś płytki to warto je przechować. W przypadku mechanicznego uszkodzenia płytki nie będzie trzeba skuwać całej ściany i kłaść nowe tylko wystarczy zaczerpnąć kafelek z odłożonych.

Układanie płytek na podłodze.

Kładzenie płytek na podłodze również wymaga wyczyszczenia powierzchni. Wszelkie ubytki można uzupełnić masą szpachlową. Kiedy wyschnie można zacząć kłaść grunt, a na nim kafelki. Metody postępowania są bardzo podobne do układania na ścianie. Smaruje się pacą z ząbkami płytkę i podłogę. Przed każdą płytką należy pozostawić miejsce na fugę. Z pomocą przyjadą krzyżaki do fug, które wyznaczą szerokość fugi. Po zakończeniu kładzenia kilku kafelków warto użyć poziomicy w celu sprawdzenia czy powierzchnia jest równa. Wszelkie nierówności będą wyczuwalne pod stopą. Częstym problemem dla osób kładących płytki jest odpowiednie ich rozmieszczenie. Nie należy zaczynać od wejścia lub brzegów pomieszczenia. Najlepsze jest zastosowanie metody równoległej w której umieszcza się kafelki symetrycznie. Jeśli chcesz kłaść tą metodą to najpierw wyznacz środek pomieszczenia. Przed położeniem płytek warto sprawdzić czy wyznaczanie środka było poprawne. Jak wszystko jest dobrze wymierzone to można przejść do klejenia płytek. Kafelki układa się od środka po wyznaczonych liniach. Należy dodawać kolejne płytki raz z prawej, a raz z lewej strony płytki centralnej. To pozwala na zachowanie symetrii. W razie jakiś przycięć płytek będą one umieszczone przy ścianach po obu stronach równej szerokości. Zanim rozpocznie się klejenie płytek warto ułożyć płytki na sucho w celu sprawdzenia ile trzeba odciąć. Jeśli jest to mniej niż pół płytki to o tyle można wzór przesunąć. Plan rozmieszczenia płytek z pewnością sprawdzi się gdy chcemy ułożyć wzór w szachownicę i inne skomplikowane wzory.

Układanie płytek na schodach.

Kafelki są ciekawym pomysłem na podłogę w korytarzach i na schodach. Kładzenie płytek rozpoczyna się od odkurzenia i wyczyszczenia podłogi i ewentualnym uzupełnieniem szczelin i ubytków. Potem gruntuje się powierzchnię zapewniając zwiększenie przyczepności płytek. Można umieścić warstwę hydrolokacyjną, dzięki niej nie będzie podsiąkania wody. Jest to istotna sprawa przy schodach zewnętrznych. Pamiętać trzeba, żeby nie kłaść płytek na mrozie. Minimalna temperatura to 5 stopni Celsjusza. Przed położeniem płytek należy umieścić profil dylatacyjny, który można umieścić między stykiem ściany z schodami. Układanie płytek zaczyna się od góry. Najpierw układa się płytki na podstopniach, a dopiero później na powierzchni stopnia. Po ułożeniu płytki należy docisnąć i przesunąć do momenty dobrego zakotwiczenia w masie. Jest to rzecz ważna głównie przy schodach zewnętrznych, gdyż zapobiega to szybszemu uszkadzaniu się płytek pod działaniem warunków atmosferycznych. Układając płytki na schodach nie należy pominąć pozostawienia miejsca na fugi. W celu osiągnięcia równych fug należy zastosować krzyżak dystansowy.

Fugowanie płytek.

Po położeniu płytek można rozpocząć wykonywanie ostatniej czynności, którą jest fugowanie. Polega na umieszczeniu w powstałych szczelinach preparatu zwanego fugą. Trzeba stosować zalecenia producenta i przestrzegać proporcji. Pamiętać należy, że do wody wsypuje się preparat. Po rozrobieniu kładzie się na kafelki za pomocą szpachelki i gumowej pacy. Fugę należy kłaść dzień po zakończeniu układania płytek. Wtedy klej dobrze zwiąże i prawidłowo wyschnie. Przed położeniem fugi należy wyjąc krzyżaki i oczyścić szczeliny w pyłu. Usunięci pyłu zapewni fudze odpowiednia przyczepność. Warto zwilżyć krawędź płytek, co pozwoli na uniknięcie pękania schnącej masy. W celu posiadania kontroli nad schnięciem spoiny należy fugować partami po 3-4m2. Po upływie 10 minut od nałożenia fugi na tyle ona przeschnie, że pozwoli na wyrównanie wilgotną gąbką i wygładzenie. Zapewni to ładniejsze i bardziej szczelne wykończenie. Należy na bieżącą myć płytki z fugi. Późniejsze skrobanie fugi może powodować zarysowanie płytek.

Dodaj komentarz