Jeśli chcesz z prosty sposób zamaskować nierówny strop, albo stworzyć pod nim wielopłaszczyznową konstrukcję. Spróbuj obniżyć sufit. Poniżej parę przykładów rozwiązań dopasowanych do rodzaju pomieszczenia i efektu jaki chcemy uzyskać.
Obniżenie sufitu w wąskim pomieszczeniu.
Jeśli pomieszczenie nie ma większej szerokości niż 260cm, to wystarczy obniżyć sufit podwieszając do stropu ruszt jednopoziomowy pojedynczy. Jest to sposób mało chłonny jeśli mowa o materiałach i jest niedroga. Jest jednak dość wiotka, ponieważ nie ma usztywnienia poprzecznego, dlatego nadaje się tylko do wąskich pomieszczeń. Ruszt tworzą profile sufitowe CD nośne lub profile UD obwodowe. Profile UD przytwierdza się do ścian na wysokość planowanego sufitu do tego uwzględnia się grubość okładziny. Następnie wymierza się rozmieszczenie profili CD prostopadle do dłuższych ścian, tak aby odległości między kolejnymi profilami nie była większa niż 40-50cm. Wzdłuż tych linii umieszcza się wieszaki. Rozstaw wieszaków również zależy od wybranego systemu i ciężaru płyt, ale zazwyczaj jest to 75-90cm.Skrajne wieszaki muszą znaleźć się w odległości 15-20cm od ściany. Do wieszaków przytwierdza się profile CD. Końcówki profili wkłada się do profili UD. Płyty obniżającego sufitu mocuje się prostopadle do profili CD. Na krótszej ścianie nie musi znaleźć się profil UD, wówczas profil CD musi znaleźć się bliżej ściany w odległości maksimum 10cm.
Jeśli nie ma miejsca na wieszaki można wykonać konstrukcję samonośną. Taki sufit wspiera się na profilach mocowanych do bocznych ścian pomieszczenia. Najczęściej wykonuje się to w wąskich korytarzach lub pomieszczeniach nie szerszych niż 250cm. Do tego nie używa się specjalnych profili sufitowy CD i UD, tylko sztywniejszych profili obwodowych UW oraz wsuwanych w nie profili CW. Wyjątkowo w tym typie konstrukcji profile nośne i obwodowe łączy się ze sobą za pomocą nitów lub blachowkrętów. Ponieważ płyty obciążają profile, a nie są niepodwieszone i działają jak minibelki podparte z dwóch stron profile powinny być wykonane z blachy o grubości 0.06mm. rozstawia się je co 50cm.Przy większych rozpiętościach używa się podwójnych profili, które są zez sobą skręcone plecami lub używa się szerszych i mocniejszych profili na przykład CW75 zamiast CW50. Sufit samonośny można zamontować praktycznie na każdej wysokości. Pozwala to na dowolne obniżenie sufitów. Jednak jego minimalna grubość wynosi 7cm, która wynika z szerokości profilu UW oraz grubości płyty.
Do zbudowania rusztu jednopoziomowego krzyżowego wykorzystuje się profile CD jako profile główne i nośne oraz UD jako elementy obwodowe. Konstrukcja ta różnie się od jednopoziomowego pojedynczej, że między profile główne wstawia się krótkie odcinki profili nośnych. Usztywniają ją i stabilizują poprzecznie. Profile główne i nośne znajdują się w jednej płaszczyźnie i są połączone łącznikami jednopoziomowymi. Taki ruszt może być przymocowany na każdego rodzaju wieszakach. Jest lżejszy oraz niższy od konstrukcji dwupoziomowej, ale wymaga docinania profili, co jest dość pracochłonne. Gdy poszycie rusztu wykonuje się z płyt kartonowo-gipsowych o grubości 12,5mm, to profile główne mocuje się w rozstawie osiowym co 120cm, a profile nośne co 50cm. Wieszaki przytwierdza się do stropu co 70cm. W przypadku cięższych konstrukcji należy zmniejszyć rozstaw profili nośnych do 40cm oraz gęściej rozmieścić wieszaki. Spoiny w sąsiadujących rzędach nie powinny być przesunięte względem siebie.
Duże obniżenie sufity w dużym wnętrzu.
W dużych pokojach o szerokości powyżej 3-4m najlepiej sprawdzi się sztywny ruszt krzyżowy dwupoziomowy, w którym profile nośne przechodzą pod głównymi. Konstrukcja ta jest grubsza i cięższa, ale jest tez łatwiejsza do zbudowania i wypoziomowania niż ruszt krzyżowy jednopoziomowy. Buduje się ją w profili sufitowych UD CD. Można też jako profile główne wykorzystać profile UA (ościeżnicowe). Profile UD mocuje się do ścian pomieszczenia, a wieszaki rozstawia się co 90-100cm z tym że elementy skrajne muszą znaleźć się w odległości nie większej niż 25-40cm. Rozstaw osiowy między profilami głównymi w ruszcie dwupoziomowych wynosi maksimum 90cm. Elementy skrajne mocuje się je w odległości 15cm od ścian. Profile główne leżą na profilu przyściennym oraz wiszą na wieszakach. Pod nimi umieszcza się profile nośne, które końcami wsuwa się w profile przyścienne. Nie skręca się ich z nimi. Profile nośne rozstawia się gęściej, bo co 40-50cm. Płyty przykręca się tylko do profili nośnych. W dużych pomieszczeniach nieraz trzeba łączyć profile CD, używając łącznika wzdłużnego. Łączenia sąsiadujących profili nie mogą wypadać w jednej linii.
Obniżenie sufitu z szybkim montażem.
Najszybciej robi się sufit napinany, ale zawsze produkowany jest na zlecenie. Jego rozmiar dostosowuje się do konkretnego pomieszczenia. Bardzo często na materiale wykonuje się grafikę, ale może być jednobarwny z połyskiem lub matowy. Na wysokość planowane sufitu montuje się aluminiowe listwy do ściany. Trzeba zadbać o odpowiednie wypoziomowanie, gdyż tworzą ramę do materiału i wyznaczają granicę obniżonego sufitu. Przystępując do napinania sufitu, materiał przytwierdza się na klamrach zaczynając od wyznaczonego rogu pokoju. Następnym krokiem jest nagrzanie materiału i wpinanie go w po kolei w listwy. Sufit napina się równomiernie na początek po skosie. Potem w połowie każdego odcinka i tak do całkowitego wpięcia w listwy. W styk ze ścianą stosuje się maskownicę, która chroni przestrzeń nad sufitem, przed wnikaniem tam kurzu. Montaż takiego sufitu trwa kilka godzin i jest bardzo łatwy do demontażu. Materiał po prostu wpina się w listwy. Nie ma tu pylenia, szlifowania, wiercenia w stropie można taki sufit w już gotowym wnętrzu w kilka godzin. Dodatkowo materiału nie trzeba malować, tylko go odkurza lub traktuje wilgotną szmatką. Obniżenie jest możliwe nawet na wielkiej wysokości od minimalnego do bardzo dużego.